Dwanaście przykazań Dzikiego Ogrodu

A potem Bóg rzekł: «Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!» A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Rdz 1, 9-10 (Biblia Tysiąclecia)

W tej biblijnej tonacji stworzenia świata sformułowałem dwanaście przykazań budowy (stworzenia) Dzikiego Ogrodu złożonego z rodzimych gatunków roślin. Niech to zastąpi życzenia noworoczne dla czytelników bloga.

1. Podziel twój teren na ziemię i wodę.
2. Wody podziel na płynące i nie płynące, płytkie i głębokie, jałowe i żyzne.
3. Uczyń tak, aby na twojej ziemi były i gleby ubogie i próchniczne, płytkie i głębokie, kwaśne i zasadowe, gliniaste i piaszczyste.
4. Niech na twojej ziemi będą skały, niech mają miejsca nasłonecznione i cieniste.
5. Niech na twojej ziemi będą pagórki, jeśli jest płaska – zbuduj je.
6. Niech będą miejsca zadrzewione i zupełnie otwarte.
7. Niech będą duże skupienia drzew, małe kępy, pojedyncze drzewa, szpalery krzewów i pojedyncze krzewy.
8. Niech będą miejsca koszone i niekoszone, koszone zawsze o tej samej porze roku i takie, które są koszone według twojej zachcianki, koszone raz i koszone wiele razy w roku, koszone na początku lata i takie koszone dopiero pod koniec lata.
9. I wydziel miejsce na zwierzęta trawożerne. I niech będą miejsca, gdzie się pasą i miejsca, do których ich nigdy nie wpuścisz. I niech zgryzają trawy miękkie i słodkie, i zostawiają kłujące, gorzkie albo aromatyczne. Tak będziesz mieć pachnące zioła.
10. I niech będą miejsca wydeptywane i nie wydeptywane. Oraz skopywane i takie, które nigdy nie zaznały łopaty, ani pługa.
11. Pozwól rosnąć i drzewom prostym i krzywym. A niektóre z tych, które upadną, niech leżą dalej. I niech obrastają mchem i grzybem.
12. I zaludnij swoją ziemię wszystkimi rodzajami nasion i sadzonek roślin z Flory kraju Twojego. I będą rosnąć według ich przyrodzenia.