Dotarła do mnie ostatnio wydana parę miesięcy temu książka Małgosi Kalemby-Drożdż “Pyszne chwasty”. No cóż w pewnym sensie jest to moja bezpośrednia konkurencja :), ale czuję się w obowiązku poinformowania miłośników dzikiej kuchni o istnieniu tej książki. „Pyszne chwasty” to przede wszystkim książka kucharska. Zawiera co prawda niewielki wstęp, ale główna część książki składa się ze 137 przepisów oraz zdjęć do każdego z nich. Wiele z przepisów swoim stylem jest bliska mojej książce „Dzika kuchnia”, z drugiej strony autorka zamieszcza więcej pomysłów na różnego rodzaju roślinne ciasta i sałatki. Jest to bardzo wartościowa pozycja, którą polecam miłośnikom wcielania dzikich roślin do codziennej diety. Wcześniej autorka (nawiasem mówiąc dr biochemii, więc prawie koleżanka po fachu) napisała inną ciekawą książkę pt. „Kwiatowa uczta”, także dostępną w sprzedaży. Książka promuje coś w czym mi najbardziej zależy przy promowaniu dzikiej kuchni – popularyzuje jedzenie chwastów, a szczególnie ich liści. Jedząc chwasty nie niszczymy rzadkich roślin, ale utylizujemy gatunki pospolite, często niszczone w ogrodach. W wielu kulturach świata chwasty stanowią regularne uzupełnienie diety. Zbiera się ja na polach ryżowych, pomiędzy rzędami kukurydzy czy wśród innych upraw. Kiedyś robiono tak i w Polsce, szczególnie zbierając rosnącą między ziemniakami komosę białą, tzw. „lebiodę”. Warto do tego wrócić!
