Jedenaście lat temu odbyła się w Arboretum w Bolestraszycach konferencja, która bardzo zmieniła moje życie. Zaczęło się rok wcześniej, w 2006, kiedy odwiedził mnie francuski botanik Francois Couplan, popularyzator dzikiej kuchni, jeden z pierwszych ludzi, który robił kursy użytkowania dzikich roślin (www.couplan.com). Zawiozłem go do Bolestraszyc i tam przy kawie z dyrektorem arboretum dr Narcyzem Pióreckim wymyśliliśmy konferencję o dzikich roślinach jadalnych. Miejsce było godne bo Arboretum od lata bada jadalną kotewkę i robi eksperymenty nad przetworami z derenia jadalnego.
Odbyła się ona rok później we 13 września 2007. Oprócz bardzo ciekawych wykładów odbyła się tam degustacja różnych dzikich roślin jadalnych. Najwięcej ciekawych potraw przygotował wtedy mój ówczesny współpracownik dr Wojciech Szymański. Oprócz Wojtka i mnie, potrawy z dzikiej kuchni robił też Karol Szurdak i pracownicy Arboretum. W sumie zaprezentowaliśmy na talerzykach ponad 50 gatunków jadalnych. Często były to różne ciekawe jadalne kłącza i bulwy. To właśnie na tej konferencji pomyślałem sobie… może ja jednak dalej jestem naukowcem? (wcześniej przez ok. 7 lat zerwałem kontakty ze światem nauki). A przy wspaniałych nalewkach z derenia i pigwy serwowanych przez założyciela arboretum prof. Jerzego Pióreckiego, w rozmowie z prof. Zbigniewem Mirkiem padł pomysł zrobienia habilitacji z dzikich roślin jadalnych w Instytucie Botaniki PAN w Krakowie… zakończony sukcesem 5 lat później.
Dla tych, którzy na tamtej konferencji nie byli, pozostał tom pokonferencyjnych artykułów zebrany w monografii Dzikie rośliny jadalne: zapomniany potencjał przyrody, którą wciąż można kupić w wydawnictwie mojego ojca:
http://chemigrafia.pl/dzikie-rosliny-jadalne/
Spis treści:
Ł. Łuczaj – Polska, Włochy, Japonia i Ameryka, czyli kilka kulturowych porównań dotyczących użytkowania kulinarnego dzikich roślin
J. Piórecki – Kotewka orzech wodny zapomniana roślina jadalna
W.M. Szymański – Wstępne badania nad efektywnością zbioru organów podziemnych dzikich roślin jadalnych Polski
E. Pirożnikow – Postulowany przez księdza Kluka program zdrowotnego użytkowania pokarmowego dziko rosnących roślin jako lekarstwo na nędzę jednych oraz na nadmiar zbytków innych
W. Wenerska – Dzikie rośliny jadalne w polskiej literaturze pięknej XIX wieku
A.Z. Kucharska, A. Sokół-Łętowska – Skład chemiczny i wykorzystanie owoców dziko rosnących
Z. Kłodnicki, A. Dróżdż – Dzikie rośliny jadalne – materiały, mapy i opracowania tekstowe Pracowni Polskiego Atlasu Etnograficznego
M. Marciniak – Dzikie rośliny jadalne w kulturze wsi wschodniej części polskich Karpat
E. Szot-Radziszewska – Dziko rosnące rośliny jadalne na Kielecczyznie w XIX i XX wieku w świetle źródeł etnograficznych
U. Janicka-Krzywda – Rośliny dziko rosnące zbierane w okolicach Babiej Góry
Ł. Łuczaj – Dzikie rośliny jadalne używane w okresach niedoboru żywności we wschodniej części Karpat (powiaty Krosno, Sanok, Lesko, Nadwórna, Kosów i Kołomyja) według ankiety szkolnej z 1934 roku
Ł. Łuczaj – Zapomniane dzikie rośliny pokarmowe południa Polski – czyściec błotny, paprotka zwyczajna, bluszczyk kurdybanek i ostrożeń łąkowy
K. Oklejewicz, Ł. Łuczaj – Ludowe nazewnictwo i klasyfikacja rodzaju Rubus (malina i jeżyna) w Polsce
I. Kołodziejska-Degórska – Z czego „uwarić harbatę”? Dzikie rośliny jadane w polskich wsiach na południowej Bukowinie (Rumunia)
M. Świąder – Dzikie rośliny jadalne w kolekcji roślin warzywnych ogrodu botanicznego – cZRB PAN w Warszawie
I. Kosenko – The medicinal significance of hazelnut corylus spp. and its economic use
T.V. Sergeeva – Prospects of Pyracantha coccinea usage in medicine, cosmetics, phytomelioration and other branches
A. Kuzemko – Wild food plants in the meadow communities of Ukraine
otwarcie konferencji
początek przygotowania kłączy orlicy do robienia z niej mąki
chleb z orlicy
bulwki kokoryczy pełnej przed gotowaniem
Karol Szurdak kroi kokorycz
Pokrojone kłącza kokoryczki wielokwiatowej
Bulwki świerząbka
Bulwki świerząbka bulwiastego, kiedyś uprawianego w Polsce jako warzywo
Korzenie wiesiołka
Gotowany barszcz zwyczajny
Dr Wojciech Szymański odwiewa plewy z tłuczonych w drewnianej stępie ziaren stokłosy żytniej i chwastnicy jednstronnej
Bulwki strzałki wodnej
Dr Ewa Pirożnikow
Dr Piotr Klepacki
Nie myślał Pan o założeniu takiej restauracji? :)